Wie ben ik?

Mijn naam is Evert Masthoff. Oudejaarsdag 1953 ben ik geboren te Susteren in het huis waar vóór de oorlog mijn opa een bakkerij met een soort winkel van sinkel, in de volksmond de ‘patsjewinkel’ geheten, had

 

Na de bevrijding waren op dezelfde plek mijn ouders Jeanne Eijck & Piet Masthoff de uitbaters van een kruidenierswinkel

In Oud-Susteren heb ik als misdienaar in de Amelberga veel op de knieën gezeten.

Mijn eerste communie deed ik in dezelfde basiliek.

Op ’t Kleesj trof ik Jos Meeuws uit Pey met wie ik heen en weer van Susteren naar Sittard fietste en halfweg in Nieuwstadt appels plukte die we door de spaken van de fietsen van de meisjes uit Dieteren gooiden. Anita Custers was een van hen en werd later mijn vrouw.

 

Na mijn studententijd in Nijmegen vestigde ik mij in 1982 als tandarts in Nieuwstadt waar onze 4 kinderen Laury, Loek, Valerie en Evelien opgroeiden. Van 1992 tot 1994 was ik raadslid voor Nieuw-Susteren in de voormalige gemeente Susteren. Vanaf 2006 tot maart 2014 was ik gemeenteraadslid in de fusiegemeente Echt-Susteren, eerst voor GroenLinks en daarna namens de fractie Meeuws-Masthoff.

 

Mijn vrije tijd besteed ik naast het voorzitterschap van de Vereniging M en M Echt-Susteren en Stichting De Groene Sporenwolf aan muziek. Tot 20 jaar geleden was ik bassist van de Janse Bagge Bend en met carnaval lid van zate hermenie Aspro Broesj.

Aspro Broesj

Tekenen akte Stichting De Groene Sporenwolf in de openlucht op de Kampweg te Nieuwstadt

Vervolgens maakte ik deel uit van ‘De Häörepaert’, de ‘Ziepekroepers’ en momenteel ‘De Ongesjoare Jonges’.                     

 

De Ziepekroepers

De Óngesjaore Jónges

Van de twee laatstgenoemde muziekmakers zijn de liedjes “Aafgesjmink” en “Waggelvot” met fraaie clipjes op YouTube te vinden; ’t Sollicitere-clipje in Top Pop van de Janse Bagge Bend uit 1983 is ook nog steeds een aanrader!

 

Overhandiging single "Sollicitere"aan Steve Winwood (Spencer Davis Group)

Elke zondagochtend presenteer ik vanuit Maaseik bij LRM (Lokale Radio Maaseik) tussen 8 en 10 uur het live-radio-programma “(Van) Euver de Päöl” met aandacht voor de EuroMosaregio (met name over het smalste stukje van Nederland). LRM heeft een bereik van 40 km in Duitsland, België en Nederland. De ontvangst is op 107.6 FM en 105.1 FM regio Kinrooi + worldwideweb via www.lrm.fm  

 

Wie ben ik?

Mijn naam is Jos Meeuws, ik ben gesticht in het uitstekende bouwjaar 1952, sinds 1 mei 1980 gehuwd met Marianne Dingelstad en vader van dochter Ceres en zoon Elco. Na de lagere school aan de Heerweg in Schilberg-Echt met goed gevolg doorlopen te hebben heb ik rondgezworven in het Bisschoppelijk College te Sittard, de Dr. Nic. Beckers-MULO in Sittard en de Stadsacademie voor Toegepaste Kunsten in Maastricht. Ik was ruim 16 jaar werkzaam (als werknemer, zetbaas en eigenaar) in het legendarische jongerencafé ’t Hoekje in de Bovenstestraat in Echt. Ik was een aantal jaren werkzaam bij de locale omroep LATE (later NedWerk) waar ik dagelijks de kabelkranten maakte voor de toen nog zelfstandige gemeenten Echt en Susteren en de teksten schreef voor de bewegende beelden. Tegenwoordig ben ik actief als free-lance journalist/schrijver en soms werkzaam in het bedrijf van mijn vrouw (Tenniscenter Wessem). Daarnaast verzorg ik op de dinsdag-, vrijdag- en zaterdagmorgen al een aantal jaren met veel plezier en succes een aantal eigen radioprogramma's bij de Locale Omroep Echt-Susteren. 

De Initiatiefgroep '78

Mijn grote passie is (allang en nog steeds) politiek en maatschappij. In 2010 nam ik voor de 9e keer deel aan de gemeenteraadsverkiezingen. Ik kwam in 1978 op 25-jarige leeftijd in de gemeenteraad van de toenmalige gemeente Echt voor de Initiatiefgroep’78, een onafhankelijke, progressieve jongerenbeweging waarin ook veel ouderen actief waren. Vier jaar later lukte dat kunstje nogmaals, toen voor de PSP/CPN-combinatie. In 1986 maakten de kiezers een klein foutje en moest ik noodgedwongen gedurende vier jaar knarsetandend vanaf de zijlijn toekijken hoe het weer helemaal mis ging in Echt. In 1990 maakte ik een herstart (zoals in 1986 in een column al voorspeld door journalist Jacques Biermans in De Limburger!) met de toen net geboren fusiepartij GroenLinks. Vanaf die herverkiezing zit ik onafgebroken in de raad tot nu toe. Eerst in de voormalige gemeente Echt en sinds 1-1-2003 in de fusiegemeente Echt-Susteren. Meestal vormde ik een eenmansfractie, viermaal is het gelukt om met twee mensen in de raad te komen. Zoals in deze zittingsperiode. Tijdens de zittingsperiode 2006-2010 heb ik enige landelijke bekendheid verworven vanwege mijn kennis van Sinterklaas, Essent-dividend en andere ongemakken. Kwam ik in 1978 als jongste raadslid uit de historie van de voormalige gemeente Echt in de locale volksvertegenwoordiging en was ik in die gemeente tevens het enigste raadslid dat tijdens het raadslidmaatschap in het huwelijk trad, sinds de verkiezingen van 2010 ben ik de nestor (langst zittend gemeenteraadslid) van de gemeente Echt-Susteren. 

Voordat ik zitting nam in de gemeenteraad van de voormalige gemeente Echt was ik al een tiental jaren zeer actief in de zogenaamde buitenparlementaire beweging. In de begin 70-er jaren was ik medeoprichter van de Werkgroep Milieu Echt, een groepering die heel wat bestuurders in de gemeente Echt de nodige hoofdbrekens heeft bezorgd. Deze club kreeg het voor elkaar om een gepland zweefvliegveld in natuurgebied ’t Marissen in Pey-Echt tegen te houden. In 1974 stond ik aan de wieg van het politieke maandblad Het Gat waarvan ik gedurende vier jaar hoofdredacteur was. Het verschijnen van het eerste nummer van dit periodiek was destijds zelfs meteen aanleiding voor het oproepen van een extra raadsvergadering alleen omdat ik geschreven had dat “het lokaal overheidscircus schijt heeft aan de mening van het volk”.

Ik voerde regelmatig door heel Limburg acties met Rooie Reus Dirk de Vroome zlg. en maakte jarenlang deel uit van de landelijke partijraad van de PSP (in de tijd dat Rita Verdonk ook lid moet zijn geweest van de PSP maar daar verder niet is opgevallen), een van de voorlopers van GroenLinks. In het provinciaal bestuur van de PSP Limburg was ik lange tijd propagandist en actiecoördinator. In die hoedanigheid heb ik, onder andere samen met Jan Muytjens, nog aan de wieg gestaan van het Graetheidecomité. In de 70-er jaren was ik ook actief binnen de strijdcultuur (vormingstheaters als GLTwee in Maastricht, Activerend Volkstheater in Breda, De Internationale Nieuwe Scène in Antwerpen, Werk in Uitvoering in Groningen en Proloog in Eindhoven). Ik was actief binnen het Landelijk Energie Komitee (LEK) van de PSP en organiseerde diverse demonstraties in het Duitse Kalkar mee tegen de vestiging van een snelle kweekreactor aldaar. Achteraf met succes.

Jarenlang runde ik in Echt namens de PSP een adviesbureau voor dienstweigeraars. In die hoedanigheid heb ik zeker 30 personen de status ‘erkend gewetensbezwaarde’ weten te bezorgen. Ik was medeorganisator van de grote vredesdemonstraties in Amsterdam en Den Haag tegen de dreigende plaatsing van kruisraketten in de begin 80-er jaren. Ook was ik participant en lokaal zeer actief in de strijd van de ex-mijnwerkers voor hogere excedentpensioenen en medeorganisator van de “Mars op Den Haag” door circa 4000 oud-koempels en hun partners in de 70-er jaren van de vorige eeuw. Ik was betrokken bij het succesvolle verzet tegen de vestiging van een Afval Verwerking Installatie (AVI) in de gemeente Maasbracht. Als secretaris van de Werkgroep Waterwacht Midden-Limburg heb ik er (samen met onder andere oud-burgemeester en waterjurist Dr. Willem Heemskerk van Echt) mede voor gezorgd dat de Molengreendbaggerspeciedeponie in de gemeente Maasbracht er nooit is gekomen. Als GroenLinks Echt hebben wij destijds publiekelijk het vertrouwen in de toenmalige GroenLinks Statenfractie opgezegd omdat die het bestaan had om vóór die bagger in Maasbracht te stemmen. Ook was ik lange tijd betrokken bij de Vredeswerkgroep Echt en het Antifascismecomité Echt.

Naast al deze politiek getinte activiteiten ben ik ook al sinds jaar en dag actief binnen allerlei verenigingen en maatschappelijke organisaties. Zo was ik circa 35 jaar betrokken bij het Kinder Vakantie Werk Groot Echt (in 1959 opgericht door mijn vader zaliger) en ben ik nu nog steeds (alweer ruim 25 jaar) namens deze vereniging medeorganisator van de jaarlijkse Kindermarkt op Koninginnedag in het centrum van Echt. Ik was lange tijd secretaris van de Werkgroep Filmvorming Echt, een club die in het plaatselijke Royaltheater de betere films presenteerde voor de middelbare schooljeugd. In 1983 stond ik aan de wieg van het Limburgs Straattheater Festival en sindsdien organiseer ik dit succesvol evenement nog steeds ieder jaar in de gemeente Echt-Susteren. Ik vervul momenteel diverse bestuursfuncties binnen verenigingen als de Stichting Culturele Kring Echt, Werkgroep Straattheater Echt-Susteren, Supportersclub R.I.O.S.’31, de Inhaalslag Cultuureducatie Primair Onderwijs en de Samenwerkende Echter Jeugdverenigingen. PR-activiteiten verzorg ik voor onder meer het Bavaria PlatsSpektakel, de Music Night Echt, Vastelaovesvereniging De Aester Sjaelen Uul Pey-Echt en kunstenaarscollectie KC61. 

Een aantal jaren heb ik deel uitgemaakt van het bestuur van GroenLinks Limburg. In die hoedanigheid was ik ook actief (en na mijn vertrek uit GroenLinks nog steeds) buiten de grenzen van de gemeente Echt-Susteren. Zo zet ik mij al langere tijd in voor het uit de lucht plukken van de vliegende Awacs-roestbakken in Oostelijk Zuid-Limburg. De Meeuws-Masthoff Echt-Susteren is lid van de Vereniging STOP Awacs. Ook ben ik zeer actief betrokken bij de strijd voor het behoud en herstel van Rijksmonument Sankt Ludwig en het tegenhouden van de vestiging van distributiebedrijf EDCO in het landelijk gebied De Meer, beiden aan de orde in de gemeente Roerdalen. Sinds kort bemoei ik mij ook aan tegen de aanleg van de Buitenring Parkstad. Verder ben ik al jarenlang als lid van De Faunabescherming (voorheen Stichting Kritisch Faunabeheer) in heel Limburg van de partij bij acties tegen de plezierjacht.

Op 25 juni 2012 heb ik mijn lidmaatschap van GroenLinks beëindigd omdat ik mij niet langer kan vinden in de koers die de partij de laatste tijd vaart. Het blijven steunen van de Kunduz-missie, het mede-ondertekenen van het kille, rechtse Lenteakkoord, het volledig ondersneeuwen van het pacifisme binnen de partij en de ronduit stompzinnige gang van zaken rond het lijsttrekkerschap voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 waren voor mij de druppels die de toch al behoorlijk gevulde emmer deden overlopen.